historia

Prawdopodobnie w miejscu dzisiejszego pałacu znajdował się już wcześniej drewniany dwór obronny.

W 1559 r. nabył go od księcia Oleśnickiego późniejszy starosta generalny księstwa wrocławskiego, Nicolaus II von Rehdiger. był to jedynie zastaw, ale juź w 1567 r. przeszedł na jego własnośc. Stąd teź na prawym skrzydle elewacji od zachodniej strony widnieje ozdobna data. W tym samym roku Rehdiger na miejscu ksiąźęcego dworu zbudował pałac otoczony fosą. W 1588 r. utworzył tu fideikomis i w tej rodzinie majątek pozostał do 1904 r.,kiedy zmarł Albrecht Rehdiger.

W czasie ich panowania pałac został przebudowany i rozbudowany w latach 1650 – 1660, a następnie dwukrotnie uszkodzony i splądrowany przez wojska rosyjskie w czasie wojny siedmioletniej (1756 – 1763). Odbudowano go, a w latach 1900 – 1902 powiększono i przebudowano w stylu neobarokowym. W takiej postaci pałac istnieje do dziś.

Po śmierci Albrechta Rehdiger, jego siostra Elisa wyszła za Karla von Witzendorff. W efekcie, właścicielem Strzeszowa został pułkownik Hans von Witzendorff. W 1941 r. przekazał on majątek synowi Gotthardowi. W 1945 r. pułkownik został zamordowany przez Rosjan, a pałac stał się siedzibą kwatery głównej wojsk radzieckich.

Gromadzono tu także oficerów niemieckich wziętych do niewoli podczas oblężenia Wrocławia. Do 1947 r. mieścił się tu szpital wojskowy Armii Czerwonej, a następnie, całkowicie ogołocony budynek, został przejęty przez władze polskie i przekazany PGR. W tym czasie znajdowały się tu m. in. świetlica i przedszkole.

Po upadku PGR Pałac stał pusty, był grabiony i dewastowany od 1995 r. przeszedł w prywatne ręce. Prywatny właściciel uratował ten piękny obiekt przed jego kompletną ruiną co spotkało dziesiątki innych pałacy Dolnegośląska.